Zastavení č. 22 Klima v údolí

Klima v údolí 

Klimaticky patří Babiččino údolí k mírně teplé oblasti s průměrnou roční teplotou 7–8° C a s průměrnými ročními srážkami 650–750 mm. Nejvyšší průměrné měsíční srážky, 80–90 mm, jsou zaznamenávány v červenci. 

Celkové roční teplotní a srážkové poměry však ovlivňují údolí jen rámcově. Vlivem odlišné hustoty lesních porostů, rozdílného vzrůstu i zapojení břehových porostů, střídání návětrných a závětrných poloh a svahů obrácených k různým světovým stranám i vlivem nestejné šířky údolní nivy se projevují na území rezervace velké mikroklimatické rozdíly. K nejsušším místům údolí patří např. k jihu obrácený Bílý kopec s teplomilnější květenou. O něco níže pod kopcem u Bílého mostu zvyšuje naopak souvislý olšový břehový porost s doprovodnými staletými duby a lesními porosty na obou protilehlých stranách údolí stupeň vlhkosti natolik, že při dosažení rosného bodu vznikají časté horizontální srážky, příznivě ovlivňující kromě lesů i výnosy údolních luk bez budování nákladných zavlažovacích zařízení. 

Rozmanité složení hornin, hydrologické i klimatické poměry i členitost terénu Babiččina údolí podmínila vznik pestré mozaiky půdních typů. Na písčitých a spongilitických slínovcích jsou rozšířeny mělké až středně hluboké odvápněné hnědé rendziny, na říčních plošinách a na jejich okrajích hluboké nivní půdy a boroviny (tmavé rendziny). Nejčastějším půdním typem na cenomanských a permských pískovcích jsou chudé podzolované půdy. Na náhorních plošinách nad údolím se na sprašových pokryvech vyskytují zemědělsky obdělávané hnědozemě.  

Przystanek nr 22 Klimat doliny

Jeśli chodzi o klimat, Dolina Babuni należy do regionu umiarkowanie ciepłego o średniej rocznej temperaturze 7–8°C i średniej rocznej sumie opadów 650–750 mm. Największe średnie miesięczne opady wynoszące 80–90 mm odnotowuje się w lipcu. Do najsuchszych miejsc w dolinie należy południowa strona wzgórza Bílý kopec, którą porasta bardziej ciepłolubna flora. Natomiast nieco niżej, w pobliżu Białego Mostu (Bílý most), zwarta roślinność brzegowa w postaci olch z towarzyszącymi im wielowiekowymi dębami i drzewostanami po obu przeciwległych stronach doliny podnosi poziom wilgotności do tego stopnia, że przy osiągnięciu punktu rosy występują częste osady atmosferyczne, korzystnie wpływające nie tylko na las, ale również na plonowanie łąk w dolinie bez konieczności budowania kosztownych urządzeń nawadniających. Zróżnicowany skład skał, warunki hydrologiczne i klimatyczne oraz nierówne ukształtowanie terenu Doliny Babuni przyczyniły się do powstania różnorodnej mozaiki typów gleb. Na piaszczystych magrlach i na marglach ze spikułami gąbek często występują płytkie lub średnio głębokie odwapnione brunatne rędziny, a głębokie gleby aluwialne i ciemne rędziny – na płaskowyżach rzecznych i ich obrzeżach. Najczęściej występującym typem gleby na piaskowcach cenomańskich i permskich są ubogie gleby bielicowe. Na płaskowyżach nad doliną na pokrywach lessowych występują rolnicze gleby brunatne.